Het Verbond van Dietsche Nationaal-Solidaristen (Verdinaso) werd in 1932 in België opgericht door Joris van Severen, die al een tijd actief was in de Vlaamse beweging. De beweging was anti-democratisch en streefde naar een Groot-Nederlandse, ofwel ‘Dietsche’ volksstaat. Die volksstaat zou bestaan uit Vlaanderen en Nederland. Vanwege dit streven was de beweging vanaf 1938 ook in Nederland actief. Kunstenaar Ernst Voorhoeve leidde de Nederlandse tak van het Verbond. De katholieke dichter Ernst Michel werd aangesteld als propagandaleider in Nederland. Michel was voorheen betrokken bij de ‘Rebelsche Patriotten De Anderen’ en was volgens de inlichtingendienst ‘een zeer militant onevenwichtig persoon’.

Ook de Nederlandse fascist van het eerste uur Sinclair de Rochemont zocht toenadering tot Van Severen en richtte, vooruitlopend op een samenwerking, in 1932 het Verbond van Nationaal-Solidaristen in Rijks Nederland op. Er werden eigen bladen uitgegeven, De Aanval en De Doordrijver, maar Sinclair’s clubje van solidaristen liep op niets uit.

De beweging was zo antisemitisch dat zij om die reden ook de NSB van Mussert afwezen. Voorhoeve zocht echter achter de schermen, zonder succes, toenadering tot de NSB en Zwart Front. In 1939 fuseerde Verdinaso-Nederland met de Nederlandse Volkspartij. Zij gingen samen verder onder de naam het Verbond der Nederlanders. Zoals zoveel samenwerkingen tussen de fascisten mislukte ook deze toenadering. Na de Duitse inval stapte Voorhoeve uit de partij. Van Severen werd door Franse soldaten gefusilleerd. Na verschillende mislukte fusiebesprekingen ging het restant van het Nederlandse Verdinaso in 1940 alsnog op in de NSB.  Voorhoeve schopte het tot propagandaleider van de NSB.

gerelateerd: https://allentegenallen.nl/2020/04/22/rebelsche-patriotten-de-anderen/
gerelateerd: https://allentegenallen.nl/2020/04/15/de-bezem/
gerelateerd: https://allentegenallen.nl/2020/04/22/nsb/